Monty

In de nasleep van het Israëlisch-Palestijnse gijzelingsdrama op de Olympische Spelen van 1972 werden in Brussel en Parijs drie PLO-afgevaardigden vermoord. Theatermaker Rudi Meulemans ging praten met hun weduwes en een medewerkster, en schreef op basis daarvan een nieuwe theatertekst. Na een tournee door België, Palestina, Jordanië en Libanon is Dhakara nu te zien in Monty.

Dhakara (Arabisch voor ‘zich herinneren’) is een verhaal over ballingschap en de omgang met het verleden, en een bijdrage aan de geschiedschrijving van het Palestijnse volk.
Op 1 juni 1982 werd Naïm Khader, de vertegenwoordiger van de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO in België, voor de deur van zijn huis in Brussel doodgeschoten. Het was de eerste keer dat een dergelijke politieke aanslag in ons land gepleegd werd. Eerder werden in Parijs twee andere PLO -vertegenwoordigers vermoord: Mahmoud Hamshari in 1972 en Ezzedin Kallak in 1978.

In de zomer van 2008 voerde Rudi Meulemans een reeks gesprekken met Bernadette Reynebeau, de weduwe van Naïm Khader, met Marie-Claude Hamshari, de weduwe van Mahmoud Hamshari, en met Leila Chahid, vertegenwoordiger van de Palestijnse Autoriteit bij de EU en voormalig medewerkster van Ezzedin Kalak. Op basis van deze gesprekken schreef hij Dhakara.Rudi Meulemans: ‘De aanslagen zijn nooit opgehelderd, maar vermoed wordt dat de Israëlische geheime dienst Mossad erachter zat. Er zou na de Spelen een lijst opgesteld zijn van Palestijnse intellectuelen met invloed bij Franse en Belgische linkse politici. De ‘Operatie Wraak van God’ diende hun stem te smoren.’

Dhakara doet niet alleen het relaas van deze moorden, maar gaat ook over de verbanning van de emigrant voor wie Palestina nog slechts een herinnering is. Meulemans: ‘Bijzonder schrijnend aan het relaas van de vrouwen vond ik dat hun mannen geboren zijn in een onbestaand land. Ze leefden in een continu exil en zelfs na hun dood is hun droom om ooit terug te keren onvervuld gebleven. Toen Bernadette Reynebeau, de vrouw van Khader, met zijn kist afreisde om hem te begraven in zijn geboortedorp Zababdeh, is ze tegengehouden aan de grens.’

(De citaten zijn afkomstig uit een interview van Wouter Hillaert met Rudi Meulemans, DeMorgen 12/12/2008).

Un spectacle très fort… Un théâtre de l’essentiel…avec des textes impressionnants et des actrices parfaites! La Libre