Monty

Galapagos is een van dé sleutelproducties van het gezelschap en werd geselecteerd voor het Theaterfestival 2005. Voor wie Abattoir Fermé alleen kent van recente woordeloze stukken als Tourniquet, Mythobarbital of Hardboiled, is Galapagos een gelegenheid om kennis te maken met een universeel tekst-stuk, waarin zich tegelijk de visuele contouren van Abattoirs latere werk aftekenen. Een indringend filmisch tableau over universele angsten en actuele obsessies aan het begin van een nieuw millennium.

Welkom in de krochten van een oud hotel, waar het gelijkvloers stinkt en ’s nachts luidop wordt gebeden. Vier gasten raken verdwaald in een achterland van samenzweringen en apocalypsen, van seksuele neuroses, identiteitscrises en een teveel aan informatie. Wie ben ik? Wat is normaal? Welke realiteit is echt? Als de CIA mensen brainwasht en klonen geen science fiction meer is, welke zekerheden hebben we dan nog?

Galapagos is een reis naar de wereld achter de wereld, geïnspireerd door apocalyptische theorieën, de donkere hoekjes van het world wide web, vreemde subculturen, dissidente wetenschappers en allerhande kunstenaars en stemmen uit de counterculture. Vaak omschreven als existentieel horrortheater, zoekt Galapagos naar menselijkheid achter gruwel, paranoia en taboes.

tekst en regie Stef Lernous
spel Tine Van den Wyngaert, Pepijn Caudron

Abattoir Fermé tekent voor schoonheid die zich alleen kenbaar maakt temidden van het vuil en de onzekerheid. Tussen de angst en de milde perversie, als een bloem op een mesthoop. – Elke Van Campenhout over Galapagos, De Standaard, 2004

Galapagos is één van de vijf beste voorstellingen van het afgelopen seizoen. Het bevestigt de nieuwe wind die met Bloetverlies door Abattoir Fermé kwam waaien en klaart verder uit waar dit unieke parcours heen wil. –  Wouter Hillaert over Galapagos, De Morgen, 2004

Abattoir Fermé zet zijn stempel op het Vlaamse theater door heel persoonlijk, storend theater te maken dat zijn oorsprong vindt bij o.a. body art, white trash, horror flicks, het perverse, een satanische onderwereld. Galapagos is een stuk dat onwennig maakt. Het is een ongebreideld fantasma dat doet denken aan schilderijen van Bosch, Breughel en Ensor. – Cis Bierinckx, curator Theaterfestival 2005