Monty

Een heftig bomaanslag op een marktplein. Er vallen honderden doden en gewonden, waaronder huisvaders, een kruidenier, een brandweerman, een dakloze, een zwangere vrouw, kinderen, oma’s en opa’s en… Maytham Al-Boedhabah, een cineast.

Oraal vertelt het verhaal van Maytham Al-Boedhabah, cineast in Bagdad. Samen met honderden anonieme anderen wordt Maytham getroffen door een bomaanslag, midden op een marktplein. Er ontvouwt zich een vertelling, over een cineast, een familiegeschiedenis, over een orale cultuur. Flitsen van een leven of het flitsen van een camera?

Oraal springt van de hak op de tak. Het is een ontregeld verhaal van een volk aan zijn lot overgelaten en in verwarring. In Maythams spreken mixt het heden met het verleden, het gewone met het ongewone, het zoete met het bittere. Oraal is het verhaal van een ontwortelde samenleving.

De voorstelling is opgebouwd als een middeleeuws schilderij: eerst schilder je de eerste laag verf, die laat je drogen, dan een tweede laag, waarna je weer wacht tot die opdroogt, dan een derde enzovoort. Zo vormt er zich een landschap in verschillende lagen, soms zichtbaar naast elkaar, soms overlappend. In die middeleeuwse schildertechniek vindt Hazim Kamaledin zijn toenadering tot het Westen; de Oosterse hedendaagsheid zijn de Middeleeuwen van vandaag.

In Oraal staat het zwevende, ongrijpbare van het visuele centraal. De beelden in de voorstelling worden live gemonteerd als een altijd wisselende herinnering. De filmische beelden verglijden langzaam naar YouTube-filmpjes van lichtverteerbare kwaliteit. Alles wordt aanvaardbaar om de oorlogsmoeheid toe te dekken.