Monty

| BELGISCHE PREMIERE |

Dood Paard maakte een voorstelling van het oudste toneelstuk dat we in onze Westerse geschiedenis kennen; De Perzen, geschreven door Aeschylus (525  — 456 voor Christus).
Rob de Graaf maakte een nieuwe bewerking, waarin de tragedie tot de kern wordt teruggebracht.

Xerxes is een jonge koning
De zoon van de legendarische Darius
Hij heeft en legermacht verzameld
Ongeveer alle Aziatische koningen en onderkoningen doen mee
Ze trekken op tegen het kleine Athene
Ter zee
En over land
Xerxes heeft een loopbrug laten maken
Over de Bosporus
Tienduizenden soldaten trekken er overheen
Een sterk staaltje
Het zal een makkelijke oorlog worden
Verwacht Xerxes
En dan zijn alle Grieken overwonnen

De Griek Aeschylus heeft De Perzen geschreven vanuit het perspectief van een overmoedige vijand. Aeschylus geeft daarmee kritiek op de imperialistische koers die het Griekenland van zijn tijd vaart en waarschuwt voor Griekse hoogmoed.
Bijzonder is dat deze tragedie zijn stof niet ontleent aan mythologie, maar aan de politieke situatie waarin het geschreven is.

De voorstelling verwijst naar huidige oorlogen of politieke situaties en naar iedereen die onzichtbare grenzen overschrijdt en daarmee rampen aanricht.

De dood van de dichter Aeschylus is vermeldenswaard, omdat zij zo ongewoon was. Op een dag wandelde Aeschylus op Sicilië buiten de stad waar hij woonde en zat neer op een zonnige plek. De glans van zijn hoofd (hij was kaal) misleidde een arend die boven hem vloog met een schildpad in zijn klauwen. De vogel dacht dat het hoofd een rots was en liet de schildpad erop vallen om zo het schild te breken zodat hij het vlees zou kunnen eten. De creator en meester van de edele tragedie werd door de impact gedood.
– Gela in Sicilië 456 v.Chr., Val. Maximus IX, 12

een voorstelling van Manja Topper Gillis Biesheuvel, Kuno Bakker, Julian Maiwald, René Rood | tekst Aeschylus | bewerking Rob de Graaf | publiciteitsfoto Emilio Troncoso Larrain

www.doodpaard.nl

| CITAATSKEUZE DOOD PAARD |

Wat wij denken is nagedacht, wat wij voelen is chaotisch, wat wij zijn is onduidelijk.
uit: Mijn prijzen – Thomas Bernhard