programma

20.12

Maatschappij Discordia | Weiblicher Akt 5. BRON/BRONTË | Belgische première

Maatschappij Discordia | Weiblicher Akt 5. BRON/BRONTË | Belgische première

20u30

€16 | €12 | €10 | €6


Psst!

The best thing in the world is a shot of whisky.
Have you got some?

Na De moeder van Oscar, Naakt de trap afdalend, Assepoester, Timmeren en Zagen, maakt Discordia voor de vijfde keer een voorstelling vanuit het vrouwelijk perspectief: de Weiblicher Akt: BRON/BRONTË.

Wat heeft het romantische werk van de Brontë zussen ons nu nog te zeggen? Dat het gemis (van een moeder) het niet deugen (van een broer) en ontberingen (eenzaamheid en armoede) een bron kan zijn van grote literaire schoonheid.

Het ruige leven en de vroegtijdige dood van Branwell Brontë was voor zijn keurig opgevoede zusters Emily, Charlotte en Ann hét moment waarop de deur naar hun eigen donkere binnenwereld openging. Dat gaf hun werk de sinistere ondertoon die ons nu nog steeds zo aanspreekt.

In BRON/BRONTË spelen Maureen, Miranda en Annette scènes uit de nacht.

Op een nacht in november waarin de mistige natte sneeuw definitief overging in een sneeuwstorm en de wind om het huis gierde zaten we allemaal bij het warme keukenvuur na een ruzie met de keukenmeid Tabby over het recht om een kaars aan te steken. Een ruzie die zij won omdat ze weigerde er één te halen. Er volgde een lange stilte die uiteindelijk werd verbroken door Branwell die op lijzige toon zei:

‘Ik weet niet wat ik moet doen.’ Emily en Ann herhaalden hem.
De keukenmeid: Nou, ga dan naar bed.
Branwell: Alles liever dan dat.
Charlotte: Waarom ben je zo mistroostig vanavond Tabby? Oh, hadden we allemaal maar een eigen eiland.
Branwell: Dan ik koos ik het eiland Man.’

Met als bron Shelley, Shakespeare, Brontë én onze eigen Duistere Kant zoeken we antwoorden op vragen als:

Waar ben je als je slaapt?
Wie ben je als je slaapt?
Wat zijn je diepste verlangens?
Durf je ze te zien?
Hoeveel duisternis kun je aan?
Ben je bang voor de schaduw,
schaamte, schuld, sex en sadisme
of kun je eigenlijk niet zonder?

Hoe langer je in het duister staart hoe meer je ziet….

De Nederlandse groep Maatschappij Discordia maakt al dertig jaar kritisch theater. Elke voorstelling is een experiment en een onderzoek naar wat theater is. Discordia daagt het publiek uit om mee te zoeken naar de inhoud en het waarom van een stuk. De groep opende nieuwe wegen voor een andere manier van acteren en omgang met repertoire. Groepen als tg STAN, de Roovers, ’t Barre Land en Dood Paard zijn zondermeer schatplichtig aan hun werk.

van en met Annette Kouwenhoven, Maureen Teeuwen, Miranda Prein | speciaal optreden Jan Joris Lamers

  • 20.12.14

    -  20u30