Actrice Clara Van den Broek speelt in Syriërs, pijn en verwarde dromen van theatermaker Kamil Abou Saeb.
De eerste keer dat ik Kamil zag, wist ik: dat is een collega. Zijn techniek, stem, emotie… ik herkende een acteur. Hij speelde een monoloog als onderdeel van zijn lessen ‘Nederlands tweede taal’. We hielden nadien contact. Toen hij me vroeg om mee te spelen, zei ik meteen “ja”.
Het is belangrijk om deze verhalen te vertellen. Syrië was een mooi land. Nu is het kapot. Dit zijn de verhalen achter de nieuwsfeiten. Zo kunnen we elkaar beter begrijpen, beter helpen. Ik hoop dat het mensen dichter bij elkaar brengt.
Toneel is kleinschalig. Maar elke verbetering is er een. Daarom speel ik dit.
“Hoe kan ik een Syrische vrouw spelen?”, dat vroeg ik me voortdurend af. Ik probeerde me in te leven. Maar mijn huis is niet kapotgeschoten, mijn kinderen groeien op in vrede. Mijn familie is in de buurt. Ik ben niet naar een ander land gevlucht. Ik heb religieuze onderdrukking niet aan den lijve meegemaakt. Ik deel de woede van Kamil daarover niet. Ik kan mij die woede wel voorstellen, maar deel minder de noodzaak.
Kamils aanpak voelde in het begin voor mij te expliciet, te letterlijk. Zijn woede verdraagt geen metaforen, geen omwegen. Daar moest ik erg aan wennen. Bovendien schaamde ik me om mij die erge verhalen toe te eigenen.
Kamil vroeg me: “leef je in volgens de methode van Stanislavski”. Maar ik wist eerst niet waar beginnen. Als mijn personage zegt: “Ik draag een minirok”, heeft dat voor mij geen betekenis. Maar voor Kamil is het een daad van verzet.
Door veel te praten en bij elkaar te zijn, ontwikkelden we stilaan een begin van intuïtie over in welke richting we konden zoeken. Alle deelnemers aan dit project delen een grote wil en bereidheid om de linguïstische en culturele moeilijkheden te overwinnen. Ik had het gevoel dat als dat op de minischaal van mijn eigen leven al niet lukt, ik nooit meer recht van spreken heb over stedelijke, landelijke, of wereldpolitiek. We stelden ons zo open mogelijk, zochten een gedeelde taal, probeerden elkaar tegemoet te komen. Dat is ook de uitdaging waar we maatschappelijk voor staan.
Syriërs, pijn en verwarde dromen is het eerste stuk van regisseur en theatermaker Kamil Abou Saeb in België. Kamil was directeur van het nationale theater van Syrië en gaf 10 jaar les aan het hoger instituut voor drama en theaterkunsten van Damascus. Drie jaar geleden vluchtte hij met zijn gezin naar Antwerpen.
Actrice Clara Van den Broek is samen met Sara De Roo coördinator van de afstudeerrichting acteren aan het Conservatorium Antwerpen. Het Conservatorium zet in op meer diversiteit binnen hun muren. Via een tip kwam Clara in contact met Kamil. Nu speelt ze mee in Syriërs, pijn en verwarde dromen.