Interview
Anna Carlier over Noman

Anna Carlier schreef en regisseerde Noman een verhaal over twee vrouwen die in een Opel Corsa naar een afgelegen plek reizen om daar zelfmoord  te plegen. Ze komen terecht in een verlaten hiernamaals waar ze de taal niet verstaan.  

Noman speelt op 11 en 12 januari 2019.

De inspiratie achter Noman

“In den beginne kwamen Indra De Bruyn en Louise Bergez naar de Kolifokkersvergadering met een gelijkenis tussen Sarah Kane en Francesca Woodman: het zijn beide jonge vrouwelijke kunstenaars die zelfmoord pleegden. Ze zijn niet de enige mensen op dat lijstje. Van deze parallel verschoof de inhoud naar het kunstenaarschap en zelfmoord. Maar ik had weinig behoefte om het specifiek over 'de kunstenaar' te hebben - in hoeverre die al bestaat."

"Mensen, ongelooflijk veel mensen, verlangen naar dood zijn. Hoe komt dat? Hoe kan ik dat begrijpen? En meer nog, hoe kan ik dat begrijpen van iemand waar ik van hou? De tekst is daar een zoektocht naar.” 

“Rond zelfdoding hangt een groot taboe, als ik zeg dat ik over dit thema een voorstelling maak is de eerste reactie steeds: oei. Terwijl ik denk dat over alles gesproken moet kunnen worden. Soms zijn we nogal krampachtig in ons ethisch gedachtengoed. Ook logisch want het ligt heel gevoelig. Maar ik denk net dat een gesprek, filosoferen over zo'n heftige zaken ze gemakkelijker te begrijpen maakt.”

Het hiernamaals

“Ik geloof in de kracht van verhalen en voor mij is het hiernamaals een verhaal dat we dreigen te vergeten. Een belangrijk verhaal dat troost kan bieden maar ook vreugde en hoop, al weet ik dat het hiernamaals als verhaal in de geschiedenis vaak politiek werd misbruikt. Ik geloof niet in iets na de dood, ik geloof in niets. In die zin putte  ik dus geen inspiratie uit mijn eigen geloof. Als Montignard deed ik wel een onderzoekje van drie weken naar het hiernamaals in de loop van de geschiedenis. Dat was zo'n interessante en rijke inspiratiebron.” 

De ervaring als Montignard

“Ik ben acht maanden in dienst geweest bij Monty als Montignard. Tijdens die acht maanden van dit traject was er elke drie weken een toonmoment. Na een periode van om de drie weken werk tonen, dacht ik dat 'tijd' in een repetitieproces relatief is. En dat klopt ook, je hebt sowieso tijd te weinig, zowel na drie weken werken als na een jaar."

"Nu repeteren we hier terug met Noman. Ik vind het fijn om zo warm onthaald te worden en te werken naast een hele hoop andere jonge makers die ook in de Monty rondlopen. Ik geniet van het kennen van de gangen en de zaal en van alle fijne Monty-mensen terug te zien en weer samen te werken.”

Waarom ze specifiek een Opel Corsa koos

“Die vond ik effectief op tweedehands.be."

Denk je aan zelfmoord en heb je nood aan een gesprek, dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via www.zelfmoord1813.be