HIT THE STAGE#40 | Vera Tussing | Eveline Van Bauwel | Robin Jonsson

€10 | €6 | €6

Tijdens HIT THE STAGE maak je exclusieve toonmomenten en sneak previews mee. Elke avond is een ontdekkingstocht langs het werk van minstens twee kunstenaars of collectieven die aan de slag gaan met theater, dans of welke mix dan ook. Je krijgt geen afgewerkte voorstellingen, maar fragmenten uit het creatieproces.

Vera Tussing | T-Dance

Imagine you are in a theatre ...
Imagine We, the performers, occupy the stage and You, the audience, the seated area facing us.
Imagine there is a lighting technician wearing a black t-shirt at the top-left of the auditorium, next to a sound technician of the theatre.
We slowly move back, away from you, four performers in a line. Connecting each performer is a wooden stick around 90cm long, sitting just below chest height.
The stick is held in place by nothing more than the pressure of one performer on another as they move together. The slightest deviation, the smallest release of pressure, will send the stick clattering to the ground.
The performers are forced to move in complete unison, with absolute concentration, relying only on their sense of touch to guide them as to how the others are moving, and to hold the group together.
As we move away from you, the lighting technician wearing the black t-shirt makes the lights fade into total darkness.....

Welcome to T-Dance

De choreografe Vera Tussing is gefascineerd door de werking van de zintuigen. Met Trilogy (een samenwerking met Albert Quesada), You Ain’t Heard Nothing Yet en Sound Bed onderzocht ze hoe het gehoor en het zicht onze ervaringen van de realiteit bepalen. In T-Dance staan tast, aanraking en verbondenheid centraal. Wat betekent het om aan te raken en aangeraakt te worden?

Tussing bevindt zich in de eindfase van haar creatieproces en toont een laatste stand van zaken alvorens T-Dance in première gaat op 4 maart in kunstencentrum Stuk. 

Eveline Van Bauwel | Infinite Journey / Two Autumns and I have not changed enough

Een platenspeler, een plaat, een ventilator, aluminiumfolie, licht, een danseres. Met deze elementen maakte Eveline Van Bauwel een solo, die ze nu herwerkt met danseres Ana Cristina Velasquez.

Centraal staat de herhaling, die een cirkel vormt, net als het leven en de dood. We beleven het elke dag, de zon komt op en de zon gaat onder. We laten dingen sterven om nieuwe geboren te laten worden. Haruki Murakami biedt inspiratie met de woorden What if we consider time overlapping, cycling, spiraling, running paralel. Een creatie over een wereld die zich eindeloos vernieuwt door zich steeds weer te herhalen. 

Eveline Van Bauwel studeerde af aan de Koninklijke Balletschool van Antwerpen in 1996. Daarna danste ze voor Das Stadttheater Augsburg, de Volksopera in Wenen en was ze ook lid van TTW (Tanz Theater Wien). In België werkte ze onder andere samen met Jan Fabre, Kris Verdonck en Heike Langsdorf. In 2012 startte ze met haar eigen creaties. 

Robin Jonsson | The Hollows II

Choreograaf Robin Jonsson is gefascineerd door  de figuur van de zombie. Deze horrorfiguur wordt volledig bepaald door een afgelijnd bewegings- en geluidsidioom. Het zijn deze specifieke kenmerken die Jonsson in het creatieproces van The Hollows wil onderzoeken, choreograferen en deconstrueren. Hiermee speelt hij in op de opvallende hernieuwde belangstelling voor de zombie-figuur in de populaire cultuur. In talloze televisieseries, films, strips, games, musicals blijven the living dead onze verbeelding bespoken.

The Hollows II haalt de zombiefiguur uit zijn natuurlijke fictiecontext en plaatst hem in de abstracte ruimte van de scène. Langs een abstracte en choreografische deconstructie van het typische bewegings- en geluidsidioom van de zombie gaat de voorstelling op zoek naar raakvlakken met onze collectieve angsten en identiteit. Het is de bedoeling om wezens te creëren die balanceren op de grens van het (on)menselijke en daardoor tegelijk afkeer en empathie oproepen. Ook onze angst voor besmettingsgevaar wordt onderzocht, met ondermeer een choreografische structuur die zichzelf in toenemende mate infecteert tot een onvoorspelbaar resultaat.