Monty

Rodin beeldhouwt geen lichaam, hij beeldhouwt de ruimte eromheen.

In Kafka’s novelle Der Bau wordt het hol beschreven als een plaats die door het lichaam wordt afgescheiden maar er tegelijk nog deel van uitmaakt, er de vorm van draagt, de sporen, de geuren, het afval en de reserves, de hoop en de wanhoop. Dit leek de Duitse choreografe Isabelle Schad en de Franse kunstenaar Laurent Goldring een inspirerende uitvalsbasis om zich de relatie tussen lichaam en ruimte voor te stellen. Zoals ze in hun vorige projecten kleding beschouwden als organen en dus als metaforen voor het lichaam, zo leggen ze diezelfde analogie nu met de geheime gangen van het ondergrondse hol in het verhaal. In dat hol denkt de mysterieuze bewoner de ultieme veiligheid gevonden te hebben.

Der Bau ligt in het verlengde van het werk dat Schad en Goldring in 2008 begonnen en dat in de reeks Unturtled 1, 2, 3 & 4 een concrete uitwerking kreeg. Het kledingstuk wordt er behandeld als een overdrachtsobject: zowel het laatste laagje van het lichaam als de eerste omvattende ruimte. Het kostuum als orgaan maakt een verkenning mogelijk van wat het lichaam als ruimte om zich heen kan genereren: zowel een plaats, een scène, als een scenografie.

Isabelle Schad volgde een klassieke dansopleiding in Stuttgart en was lange tijd danseres bij Ultima Vez/Wim Vandekeybus. Sinds eind jaren negentig maakt ze haar eigen producties, die internationale weerklank krijgen. Ze werkt al jaren samen met beeldend kunstenaar Laurent Goldring. Die studeerde filosofie voor hij zich tot de fotografie, video- en mediakunst bekeerde. Isabelle Schad blies Monty in 2001 omver met haar performance This is just to do/Part 2 (samen met videaste Adriana Sa). Na passages in 2003 en 2004 opende zij het Amperdansfestival met de première van de indrukwekkende voorstelling Still Lives, een Montyproductie met 40 figuranten!

concept Isabelle Schad & Laurent Goldring
componist/soundscape Peter Böhm