Monty

€16 | €12 | €10 | €6

MontyMaal op 27/11. Schuif mee aan tafel voor 8 euro om 19u00…

In Vanuit Iokaste bekijken we de Oedipous mythe vanuit Iokaste. Zij die haar kind niet doodt maar met doorboorde hielen achterlaat in het bos. En daardoor het verhaal mogelijk maakt.

Er is veel geschreven over Oedipus. De man die zijn vader vermoordde en met zijn moeder sliep. We kennen natuurlijk Freud’s interpretatie: Oedipus als dader.

Maar er is ook de zondebok-interpretatie van de Franse denker René Girard: Oedipus als slachtoffer. In de tragedie van Sophocles is Oedipus’ eerste vraag als hij hoort van de voorspelling van het Orakel dan ook: ‘Wie is het slachtoffer?’ in plaats van ‘Wie is de dader?’.

Volgens Girard handelen we nooit rechtstreeks, authentiek vanuit onszelf, maar altijd naar heersende modellen die in verschillende culturen aanwezig zijn. Naar welk model handelde Iokaste? Maar nog belangrijker: naar welke modellen handelen wij, als vrouw, nu in deze tijd?

(En wie garandeert ons dat de met zonden beladen bok die vroeger de woestijn in werd gestuurd, niet na 100 meter rechtsomkeer maakt en een heerlijk leven leidt in een naburig dorp. Of terugkomt om zijn vader te vermoorden?)

Ook andere auteurs passeren zoals Susan Sontag, Martha Graham, Shakespeare, Marguerite Yourcenar en Elfride Jelinek.

De speelstijl van de reeks Weiblicher Akt is licht en nadenkend, en op noodzakelijke momenten onvoorstelbaar geestig. Het lijkt achteloos en terloops, daarom is het zo aangenaam te luisteren en te kijken naar deze inventieve toneelmakers in Vanuit Iokaste. Op subtiele wijze wordt een van de zwaarste, schokkendste en meest beladen klassieke tragedies in een stralend nieuw licht gezet. (Theaterkrant 2 oktober 2015 ****)

Het wonder in deze ontrafeling van de oervertelling over de vorst van Thebe en zijn vrouw, is precies dat: het diepe verlangen naar hardop denken over de bronnen van niet alleen alle toneel, maar ook zo’n beetje het complete HBO-repertoire, verbonden aan een speels onderzoek naar de herkomst van het toneelspelen an sich, en naar de eenvoud waarmee toneel gemaakt kan worden. (De Groene Amsterdammer 8 oktober 2015)

(..) Discordia ontmaskert de kunstmatige totstandkoming en illusoire vanzelfsprekendheid van maatschappelijke rollen en realiteit. Ze ontmythologiseren de mythe en doorprikken de simultane creatie van en onderwerping aan patronen. Nog maar eens opent deze Weiblicher Akt met een verfrissende warboel een puntig perspectief. (Cutting Edge 25 oktober 2015)

van en met Annette Kouwenhoven, Maureen Teeuwen, Miranda Prein en Jan Joris Lamers | choreografie Patrice Kennedy

Duur: 1u40′