programma

2, 3.05

tg STAN| Eind goed al goed

tg STAN | Eind goed al goed

20u30

Na Alles is rustig (1999) en “Redde wie zich redden kan” geen slechte titel (2005), maken Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo en Damiaan De Schrijver het derde deel van de Thomas Bernhard-trilogie: Eind goed al goed, naar Am Ziel (1981).

In Am Ziel wordt de talentvolle toneelschrijver van het stuk “Redde wie zich redde kan” na de première uitgenodigd aan zee door een weduwe en haar dochter.

alles is al geschilderd
alles is al geschreven
er is al alles
Wij herhalen wat er al is
op onze manier
wij trekken het feit onze jas aan
en gaan daarmee de straat op
zo presenteren wij iets nieuws
Kijk daar die merkwaardige jas zeggen ze
daar die rare broek
terwijl wij niet anders zijn dan de anderen
zoals iedereen altijd geweest is
(de toneelschrijver uit Am Ziel)

Voor STAN is Bernhard een scherprechter, een meester van de overdrijving, virtuoos van de omkering. Hij plooit en breekt taal, legt zout op slakken, steekt vingers in wonden, sloopt heilige huizen, spaart god noch gebod, noch zichzelf. Hij is de gewetensonderzoeker van het individu, van de politiek en in het bijzonder van de kunst en de cultuur.

tekst naar Am Ziel van Thomas Bernhard | van en met Jolente De Keersmaeker, Sara De Roo en Damiaan De Schrijver | decor Matthias De Koning | licht Thomas Walgrave | kostuums IngeBüscher | techniek en productie tg STAN

Interview met Damiaan De Schrijver op Babel, 23/04.

Toneelspelersgezelschap STAN werd opgericht door het acteurskwartet dat in 1989 samen afstudeerde aan het Antwerps Conservatorium. Jolente De Keersmaeker, Damiaan De Schrijver, Waas Gramser en Frank Vercruyssen wilden niet integreren in bestaande gezelschappen, waar ze slechts fijngeschaafde esthetiek, wereldvreemde vormexperimenten of (al te) dwingend regisseurstheater meenden te ontwaren. Zij wilden het zwaartepunt leggen bij zichzelf, de acteurs, bij eigen kunnen en eigen (getoond) falen, bij het opblazen van de illusie en het naakt en desnoods onderling tegensprekelijk spelen van een tekst, bij het zeer persoonlijke en rigoureuze engagement in het personage en wat het te vertellen heeft. Na enkele producties verliet Waas Gramser (nu actief bij Comp. Marius) de groep en kwam Sara De Roo er bij.

Acteurgericht en ondogmatisch zijn twee trefwoorden die toneelspelersgezelschap STAN karakteriseren. Het ondogmatische zit al verscholen in de roepnaam S(top) T(hinking) A(bout) N(ames) maar ook in het hybride – zij het steevast sterk maatschappijkritische – repertoire, waarin Cocteau en Anouilh plaats nemen naast Tsjechov, Bernhard naast Ibsen en komedies van Wilde of Shaw naast essays van Diderot.


Thomas Bernhard (1931-1989) was een Oostenrijkse auteur en toonaangevend toneelschrijver. Zijn voortdurende afwijzing van Oostenrijk en zijn bewoners vond hoofdzakelijk in intellectuele kringen resonantie. Bernhard vergt met zijn iconoclasme, repetitiviteit en lyrische stijl van zijn lezers een voldoende culturele bagage en vertrouwdheid met wetenschap, geschiedenis en zeldzaam vocabularium. De excentrieke Bernhard dreef het nihilisme van zijn generatie tot het uiterste; ook zelfmoord is een courant thema in zijn werk: Instead of committing suicide, people go to work.

 

  • 02.05.13

    -  20u30
  • 03.05.13

    -  20u30